Dit schreef ik n.a.v. de geboorte van Vinnie’s zusje Lyla

Met andere ogen…

Hoe kan mijn kleine baby ineens zo groot geworden zijn? Wat heb ik gemist in de afgelopen tijd? Kleine handjes zijn ineens dikke knuisten geworden, In plaats van helpen eet je ineens zelf. Je loopfiets wordt aan de kleine kant, Je kleertjes zijn veranderd in kleren. Je babbelt er op los in je eigen peutertaal, Leest een boekje op de bank. Je klimt, klautert en rent door het huis, En ik weet dat je het kan. Mijn kleine babyventje, nu een peuter. Een grote broer, met een klein zusje. Ventje, wat is mama trots op jou!