Het is zo ver, de Mexicaanse griep heeft toegeslagen in Huize Waterman. Altans, in mijn hoofd, want Vinnie is sinds 2 dagen enorm grieperig en verkouden en brult moord en brand als hij ’s nachts in bed ligt.
Voor mijn eigen geruststelling doe ik een rondje google. Wat zijn de symptomen van deze akelige ziekte? Erg duidelijk is het niet, staat te lezen op het net, de symptomen zijn hoofdpijn, keelpijn, hoesten, eventueel gepaard met koorts. Niet zo duidelijk dus, want volgens mij gaat elke griep gepaard met bovenstaande symptomen. Hoe weet ik dan of Vinnie geen Mexicaanse variant heeft? Mijn keel doet ook zeer en Vinnie klink inmiddels, na twee dagen, als een oud mannetje wat een trap op heeft gerend. Hij roggelt en ademt tegen het slijm aan. Voordeel is dat ik van uit de woonkamer precies hoor waar meneertje is, want je hoort hem van verre al aankomen.
Ook mijn collega’s weten het antwoord niet op de vraag: “hoe weet je nou of je griep een Mexicaanse is of niet?”. Er wordt diep nagedacht aan de lunchtafel maar ook bij de FC heeft niemand een idee. Dat er gisteren een meisje van 6 binnen 48 uur is bezweken aan de griep maakt het er bij mij niet rustiger op. Ze was kerngezond en kreeg in eens keelpijn. O nee!
That’s it! Ik bel de huisarts! Helaas is die op vakantie en moeten we het met een vervanger doen. En die heeft geen tijd, veel te druk met al die andere ziek zwak en misselijke patienten van zijn collega huisarts. Ik leg uit wat Vinnie heeft en sluit af met de mededeling dat ik denk dat het om de Mexicaanse griep gaat. Het is even stil aan de andere kant van de telefoon. De assistentes hebben duidelijk nog geen kaas gegeten van deze ziekte. “Nou, zegt ze, u zoon heeft dat vast niet hoor, zo aan de symptomen te horen heeft hij gewoon een Nederlansgriepje onder de leden.” “Wel potverdorie!” Wil ik uitroepen, “Sinds wanneer kun jij dat via de telefoon diagnostiseren! Wat denk je wel niet!” Maar slim als ik ben zeg ik dit natuurlijk niet, ik wil namelijk wel graag dat de dokter naar Vinnie kijkt en als de assistente me niet meer aardig vind hebben we daar weinig kans op. “Morgenochtend, 10 over 8.” Daar kunnen we het mee doen.
Omdat ik geen zin heb om nog een nacht zonder slaap door te brengen gaat Vinnie in de kar en gaan we onmiddelijk richting apotheek. Ze hebben vast wel wat tegen die oude-mannetjes-roggel en misschien ook nog wel wat andere dingen om Vinnie door te laten slapen vannacht. Bij binnenkomst trekt Vinnie onmiddelijk de aandacht door keihard te gaan hoesten. We krijgen direkt hulp. “wat zijn de symptomen?” vraag het kassameisje. Ik soms ze op en zeg dat het eigenlijk de zelfde symptomen zijn als van de Mexicaanse griep. “Helaas hebben we daar niets tegen, zegt ze meelevend”, “maar we hebben wel een heleboel andere dingen!” Ze soms wat dingen op: Iets tegen de koorts, iets tegen de vastzittende hoest, iets tegen de algehele malaise of iets tegen de verkoudheid. “Doe alles maar!” zeg ik. Ze knikt instemmend en verteld dat ze dat zelf ook zou doen als het om haar kind ging. “O ja,” vraagt ze, “krijgt hij er misschien weer tandjes door?”
“Tandjes?” Denk ik. “Zou best kunnen.. Geen idee eigenlijk”. Je moet weten dat de meeste moeder precies weten wanneer er tandjes doorkomen bij hun kind. Ik daarentegen, ben vast een ontaarde moeder, want als tandje nummer zoveel verschijnt vallen bij mij de puzzelstukjes altijd pas op zijn plaats.Ö, het waren tandjes!
Dus, tandjes of niet? Misschien wel. Ook maar iets voor de tandjes dus. Na een half uur staan we met 12 verschillende doosjes en flesjes weer buiten en zijn we € 35,- lichter. Maar ja, het is wel voor het goede doel!
Thuis aangekomen krijgt Vinnie gelijk de eerste dosis van zijn homeopatische medicijnencoctail. En na 10 minuten oorlog heb ik ook van dat spul voor zijn tandjes op zijn tandvlees weten te mikken. Ze waarschuwden in de winkel nog dat ik dat vooral met een wattenstaafje moet doen anders wordt mijn vinger verdoofd. Sterk spul zeg!
En nu maar afwachten. En zowaar, iets werkt. Want terwijl ik dit stuk typ klimt Vinnie op schoot en hoewel hij nog steeds flink door roggelt toont me de eerste welgemeende glimlach in 3 dagen tijd. Toch dus de tandjes…..
Edit 17-07-09: Vinnie heeft oorontsteking en bronchitus, arm kind!