Ken je die reclame nog? Van die grote hond die dat kleine hondje op eet, waarop de eigenaar zegt: “Dat doet ‘ie anders nooit hoor!” Het doet me denken aan hoe moeders onderling doen over hun eigen kroost. Want ‘zo doen ze anders nooit hoor!’

Wat ik nog irritanter vind is als andere moeders zeggen ‘dat doet die van mij nooit!’ Want daar geloof ik dus geen barst van. Heb je ooit gehoord van kids die elke dag braaf hun eten oppeuzelen terwijl ze gebruik maken van een volledige bestekset? Nee? Ik ook niet. Heb je ooit gehoord kinderen die gewillig meehelpen met boodschappen doen en er nooit van door gaan? Nee? Ik ook niet. En heb je ooit gehoord van baby’s die elke nacht heerlijk doorslapen en mamalief nooit wakker blèren? Nee? Ik ook niet. En toch komen al deze kinderen voor in mijn omgeving.

Op een of andere manier word ik extra tegendraads als ik zo’n kriebelmoeder tegen kom. Zo’n moeder die hoofdschuddend aansluit bij een gesprek waarin ik vertel dat bij ons het aankleden ongeveer 3 uur duurt omdat beide kinderen niet willen opschieten. Die dan zegt: “die van mij pakt haar eigen kleren al uit de kast hoor!”, en die het dan heeft over haar dochter van anderhalf jaar oud. Het kind poetst ook haar eigen tandjes al, lees boekjes voor aan haar knuffels in vloeiend Nederlands en danst zoals Rihanna. Ik zou een heleboel rottige opmerkingen willen en kunnen maken. Zoiets van: ‘Ach ja, jij hebt er ook maar een!’, of zoiets als: ‘Jij hebt ook alle tijd omdat je alleen maar thuis zit’. Maar dat doe ik niet. Ik kijk de kriebelmoeder aan en zeg: “Ach, Vinnie en Lyla zijn ook een beetje slomer dan andere kinderen. Ze kunnen heerlijk treuzelen. Dat hebben ze gelukkig van hun moeder!” #BAM