Het is grappig om te merken dat Vinnie zich steeds bewuster wordt van de omgeving. Ik had het eerst niet zo door maar hij luistert sinds kort echt naar de radio. En dat levert hele boeiende conversaties op.

Laatst ging het bij het nieuws over ene meneer Winter. Dat vond mijn kleine man maar vreemd. “Huh, mama!” Riep hij verontwaardigd uit, “ze zeggen winter, maar het sneeuwt niet eens!” En toen we laatst een winkel binnen stapten vertelde hij uitgebreid aan de cassiere ‘dat we erg van muziek houden, maar dat het nieuws ook wel erg belangrijk was’.

Ik lach me rot om mijn kleine man, die trouwens sinds hij naar school gaat meerdere malen per dag noemt dat hij nu een hele grote jongen is. “Met hele grote oren”, zeg ik er dan als grapje achteraan. Al klopt die toevoeging wel aardig. Want hij hoort alles. Behalve dan als ik roep dat hij niet weg mag lopen, maar dat ter zijde.

Ik vond het altijd absurd als ouders sommige woorden gingen spellen, maar ik betrap mezelf er nu ook op. Vooral bij de woorden t-a-a-r-t, k-a-d-o en i-j-s-j-e. Hij leert natuurlijk een keertje spellen. Nou ja, dan stappen we wel over op het e-n-g-e-l-s.