Het heeft even geduurd, maar mijn kindjes zijn nu zo groot dat ze snappen dan snoep lekker is en dat het in de apothekerskast ligt. Ze snappen ook dat koekjes lekker zijn en dat deze in de koektrommel zitten. Eerder kon ik rustig iets uit de kast of uit de trommel pakken zonder dat een van de twee het opmerkte, maar die tijd is helaas echt voorbij.

Vier oortjes staan zo afgesteld dat een geluidje wat gemaakt wordt door het openen van de kast of de trommel onmiddelijk wordt opgemerkt en herkend. Laatst keken druif 1 en druif 2 tv en haalde ik heel zachtjes een koekje voor mezelf uit de koektrommel voor bij de thee. Ik had het nog niet in mijn mond of Lyla kwam polshoogte nemen. “Zeg mama, wat eet jij?” riep Vinnie vanuit de woonkamer. Toen wist ik dat het tijdperk van overdag stiekem snoepen voorbij is. Boeh! Geen koekje meer bij de thee!

Het is toch wel bijzonder dat de kindjes zo goed kunnen horen als het om snoep of koek gaat. Want in andere gevallen doen ze namelijk net of ze doof zijn. Dan kan ik wel tien keer iets roepen of zeggen, maar dan wordt daar voor geen meter naar geluisterd. Daar trap ik vanaf nu dus mooi niet meer in! Maar het is wel een beetje lastig dat ik niet meer stiekem iets in mijn mond kan stoppen. Misschien moet ik het snoep en de koekjes maar ergens anders neerleggen. Iets wat geen geluid maakt. Is er toevallig iemand met een goed idee? Ik houd namelijk niet van koekjesloze thee!