“Maar Vinnie kan toch al wel fietsen?” vraagt de collegamoeder die ikvan vroeger ken en tegenkom in de supermarkt. “Euhm, nee. Hij is net 4. Moet dat dan?” Vraag ik haar verbaast. “Nou ja, mijn dochter kon het al lààààng rond die leeftijd. Zonder zijwieltjes hè? Gewoon de hele straat op en neer.” Ze knikt er nog eens ernstig bij waardoor ik me nog meer een enorme oen voel. Had ik dan toch de afgelopen weekenden in de regen met hem moeten oefenen? “Maar, Vinnie is ook een beetje laat met alles. En als hij dan iets doet, leert hij het ook snel. Dus dat lijkt me geen probleem.” Verontschuldig ik me.

Ze kijkt me aan en zegt bijna in slowmotion: “Maar jij we-rek-t ook!” Alsof het iets vies is. Jakkiebakkie, een moeder die werkt. Blegh, zegt het voort, zegt het voort! “Sorry?” vraag ik haar om verduidelijking. “Wat heeft dat met Vinnie zijn fietskunsten te maken?” Ondertussen kleuren er rode vlekken in mijn nek en krijg ik het idee dat dit gesprek een heel naar einde gaat krijgen. Zo’n einde waarbij of zij of ik er huilend en met de staart tussen de benen van door gaat. Op dit moment zet ik mijn geld in op haar, maar ik weet uit het verleden dat het ook wel eens andersom is geweest.

“Jij werkt, dus je hebt geen tijd om je kind te leren fietsen. Daarom kan hij het nog niet. Niet omdat hij zelf laat is.” Bam, daar mept ze me met haar irritante poeslieve stem onderuit. Maar natuurlijk ben ik niet in een knal knock out. Ik recht mijn rug en zeg: “Ach ja, zo zou ik het ook bekijken als ik buiten de samenleving stond zoals een huismoeder als jij.” Ik knipper niet, denkend aan het ‘ben je bang voor je vader en moeder?’ Waarbij ze dan vroeger haar vingers ongeveer in mijn ogen wapperde en juichend “ja!!!” riep. Ze slikt, het is 1-1. Wijs besluiten we niet verder te meppen. Niemand gaat dit winnen. Toch blijf ik net zo lang staan tot zij eerst het gangpad verlaat. “Nou, ik zie je wel weer hè?” Zegt ze, en draait zich om. Okay, 1 1/4 – 1 voor mij. En nu snel Vinnie leren fietsen!

Even voor de goede orde. Ik vind niet dat huismoeders buiten de samenleving staan hoor, maar sommigen…