“Kinderen doen niet wat je zegt, kinderen doen wat je doet.” Zegt mijn moeder altijd. Ze doelt hiermee op ouders die met een glas wijn in de hand verkondigen dat alcohol heel slecht is, die met een sigaret in hun mond vertellen dat je niet moet gaan roken en die een “opvoedigkundige” tik uitdelen als een kind een ander kind slaat. Kinderen doen wat je doet. Kinderen volgen hun voorbeeld.

Vanmidddag hadden wij in huize Waterman ook een keurig voorbeeldje van “kinderen doen wat je doet”. Mijn kast is altijd een grote warboel. Alle kleding kriskras door elkaar, en nergens meer een touw aan vast te knopen. Ik heb te veel kleding. Nee, eigenlijk heb ik gewoon een te kleine kast. Want je hebt nooit te veel kleding.

Nou goed, ik gooide dus al mijn kleding uit de kast om alles netjes op te vouwen. Vinnie en Lyla speelden draakje-en-prinsesje en het leek een lekker rustige zondagmiddag te worden. Zo eentje waarop iedereen zijn eigen dingetjes doet en niemand elkaar in de weg zit. Leek, inderdaad. Leek. Want helaas. Mijn kinderen doen niet wat je zegt (“jongens, er ligt allemaal speelgoed. Ga maar lekker spelen!”), maar die doen wat ik doe. “Draaikolkje!” hoorde ik Vinnie heel enthousiast roepen vanuit de slaapkamer. “En nu moerasje! Doe maar meer Lylie, doe maar nog meer! Dat is zand, zogenaamd, spannend hè?” “Ja!” Riep Lyla, ook heel enthousiast, “dlaaikolkie!” Ik probeerde te bedenken waar ze mee aan het spelen waren, maar werd snel uit mijn gedachten verlost toen Lyla met een berg kleding onder haar arm de logeerkamer in rende. “Het zal toch niet…” Dacht ik nog. Te laat!

Alle kleren, uit allebei de kasten, lagen door de hele kamer. Van broeken, tot sokken, tot rokjes en hempjes. Alles, werkelijk alles lag uit de kasten. “Zijn jullie nou helemaal!” Riep ik uit, waardoor Lyla de stapel kleren die ze onder haar arm had snel achter de bank mieterde en met haar alleronschuldigste gezicht naar me lachte. “Zijn jullie nou helemaal gek geworden! Dat mag niet! Allebei, daar zitten!” Gebood ik mijn kinderen richting de trap. Zuchtend gingen ze zitten. “Maar jij deed dat ook….” sprak Vinnie verontwaardigd.

Misschien moet ik voortaan beter naar mijn moeder luisteren. Zucht… #tip