Ikea is een kei in het serveren van übergoedkope, best lekkere maaltijden. Een ontbijtje voor een euro, een kindermenu voor € 1,95, een groot bord saté voor € 6,95 enz. Daar kun je, ook als je heel weinig geld hebt, nog eens gaan eten. Het marketingconcept zit hem natuurlijk in het feit dat je, nadat je met je gezin voor € 10,00 een maaltijd hebt weggewerkt, de overige € 50,00 die je normaal in een restaurant er bij betaald uitgeeft in de winkel. Voor mijn man al een reden om, voordat we überhapt het parkeerterrein op rijden, mij streng toe te spreken met de woorden: “We gaan alleen eten, en daarna direkt weer naar buiten!” Ja, het klinkt alsof ik word toegesproken als een kind die na het eten bij Mc Donalds nog een uur in de ballenbak wil spelen, maar gezien de staat van onze bankrekening (leeg) en ons huis (vol) is deze opmerking wel zeer terecht.

Als we de winkel binnen komen oogt het erg leeg. Bij de kassa, waar normaal mminstens 15 mensen in de rij staan, zijn de cassières gezellig aan het keuvelen. Fijn, geen drukte, dat scheelt. Wanneer we de roltrap opgaan verheugen we ons al op de patatjes en de Zweedse gehaktballetjes. Lekker! En dan… komen we het restaurant binnen. De 15 personen die normaal gesproken bij de kassa staan, staan nu x 4 te wachten voor het buffet. En dat buffet ziet er akelig leeg uit. De koks staan in de open keuken te zwoegen op de Zweedse gehaktballetjes en de Saté, maar het ziet er niet naar uit dat er binnen een minuut of 20 eten op ons bordje ligt. Helaas pindakaas.

We kijken elkaar aan. “What we’re we thinking?” Onder etenstijd eten bij de Ikea? Dat is dus niet zo’n goed idea.