We hebben een kniestukkenmonster in huis. En het gekke is, hij eet alleen de knieen uit de broeken van Vinnie. Na dat ik vanmiddag de kledingkast van de kinderen geheel heb uitgespit, blijkt Vinnie meer broeken te hebben dan ik dacht. Alleen…. in 6 van de 10 broeken zit een gat, of soms 2, midden op de knie. Tijd voor een onderzoekje.

“Vin, hoe kom je aan al die gaten in je broek?” Vraag ik hem als ik met 6 te verstellen broeken naar beneden kom. “Weet ik niet mama!” Vervolgens glijdt hij op zijn knieën van de bank, kruipt op zijn knieën de kamer door en zet zich nog even af zodat hij op zijn knieën glijdend over het laminaat in de speelgoedhoek aankomt. En toch heeft mijn zoon geen enkel idee hoe hij aan die gaten in zijn broeken komt. “Zeker door het broekenmonster.” Haalt mijn kleine man zijn schouders op.

Het schijnt voor kleine ventjes erg lastig te zijn om de knieën van een broek heel te houden. Een rondje in Vinnie’s klas levert een keur aan verschillende knielappen op. Vooral auto’s zijn geliefd, in alle kleuren en maten. Het is opvallend dat geen enkel meisje met knielappen loopt, trouwens. Ik ben vooral fan van de ouderwetse volksbusjes. Die bedekken bijna elk gat. En voor de echt serieuze gaten plak ik er graag een grote ovalen jeanskleurige knielap op. Helaas moeten de meeste lappen, hoe goed het hele opstrijkgebeuren ook is bedoeld, nog wel ouderwets met de hand worden vastgezet. Voor extra steun, zeg maar.

Dus deze mama heeft nog wat te doen vanavond. Misschien leg ik het gewoon op de keukentafel neer, dan kan het kniestukkenmonster het zelf ook weer maken. Das wel zo eerlijk!