Lieve Zoon, lieve Dochter,

Hier is een bericht van jullie moeder. Speciaal gericht aan jullie. Wellicht kunnen jullie er even naar luisteren.

Mama is moe. De afgelopen 4 weken is mama elke nacht wel een keer (of 4 ) wakker geweest doordat jullie niet doorsliepen. Dus vannacht, lieve Zoon en lieve Dochter, is het hoog tijd dat er weer eens normaal geslapen gaat worden. Wat ik dus bedoel te zeggen is dat ik geen gejammer wil horen over de enge wind buiten. Het is herfst, zo gaat dat nou een keer in deze tijd van het jaar. En ik wil ook geen gezeur horen over drinken. Drinken doe je overdag, niet ’s nachts. En daarnaast, lieve Zoon en lieve Dochter, wil ik al helemaal geen gezemel horen over spoken / dino’s / monsters / en of kabouters. Mochten die voorbij komen, verzoek ze dan om in ieder geval jullie mama te laten slapen.

Echt lieve Zoon en lieve Dochter, het is geen grapje. Mama moet overdag werken. Terwijl jullie met je duimpje in je mond op de bank cq. in de klas hangen, ver weg in dromenland zijn tijdens een dutje voor het eten, of dagdromen over enorme Dora’s en Bootsen, is het de bedoeling dat mama daadwerkelijk iets doet wat geld of aandacht op gaat leveren voor de zaak. En dat gaat dus niet zo goed als mama om de haverklap wakker moet worden.

Lieve Zoon en lieve Dochter, de boodschap lijkt me duidelijk. Ik ga zo op bed, en jullie slapen gewoon door. Totdat morgen ochtend de wekker gaat. Dan springen we gezamelijk vol goede moed weer uit bed, uitgeslapen en wel. Goed?
Hoogachtend,
Jullie moeder.