‘Mama, als wij kinderen krijgen zijn jullie er niet meer hè?” De vraag vanaf de achterbank komt zomaar uit de lucht vallen. “Hoezo Vin?” Vraag ik mijn kleuterzoon. “Nou, anders zijn er twee papa’s en twee mama’s, en dat kan niet.” Is zijn redenatie. Best knap bedacht, van een 4+er. “Nou Vin,” leg ik uit, “papa en ik zijn dan opa en oma. Zo werkt dat.” “Euhm,” denkt hij nog even na, “dus als Lyla en ik kinderen krijgen, dan zijn jullie de opa en oma? Echt? Wat gek!”

“Maar Vinnie,” vervolg ik mijn uitleg,”Jij en Lyla krijgen niet dezelfde kinderen hoor. Jullie kunnen niet met elkaar trouwen.” Daar snapt mijn zoon niets van. “Ik ga wel met Lyla trouwen! Jij bent toch ook met papa getrouwd?” “Jullie zijn broertje en zusje, daarom kan dat niet.” Doe ik een laatste poging. “Papa is toch ook niet met tante Jalila getrouwd?”

Mijn mannetje kijkt stuurs uit het raam. Hij is het er duidelijk niet mee eens, en roept dan verontwaardigd: “Wat heeft tante Jalila er nou weer mee te maken!”

Stiekem moet ik lachen. #kinderlogica