“Shit! Er staan twee lege schoentjes beneden!” Met een grote sprong, want ik moet over mijn Hubby heen, sta ik naast het bed. Ik kijk op mijn horloge. Het is half 6 en de kindjes slapen weer. Ze waren de hele nacht aan het spoken, misschien wel een beetje zenuwachtig voor het hele Sinterklaasgebeuren? Omdat eerder op de avond pas om 12.00 uur ’s nachts vrij was, ben ik snel mijn bed in gedoken en was ik de hele schoentjes vergeten.

In het donker race ik de trap af. Gelukkig heeft Hubby die laatst helemaal opgeruimd zodat ik nergens mijn nek over breek. Heel even moet ik met mijn slaapdronken hoofd nadenken waar de cadeautjes eigenlijk liggen. Dan bedenk ik dat ze nog niet ingepakt, boven op de kast liggen. Zou er nog ergens Sintpapier zijn? Ik ben ook zo’n oen af en toe, maar gelukkig is het universum me deze nacht goed gestemd. Er ligt een stuk inpakpapier op de kast, naast de cadeautjes, wat precies groot genoeg is voor twee pakjes. Met dank aan lieve Tante Tess krijgt Lylaatje een kleurboek van Molletje en Vinnie een tijdschrift van Cars met bijbehorend autootje. Helemaal top!

Omdat Vinnie bang was dat Sint de schoentjes niet zou vinden als ze achter de voordeur stonden, staan ze goed zichtbaar voor het raam opgesteld. Slim, die kleine man van mij wil zeker weten dat Sint ons huisje niet stiekem voorbij rijdt. Ik leg er een chocolade muisje bij voor elk en een paar pepernoten. De rest van de pepernoten smijt ik in de voorraadpot die praktisch naast de schoentjes staat. Gelukkig zijn mijn kindertjes nog niet zo goed met tellen en is 1 en 1 voor hen nog lang geen 2.

Ik duik weer terug mijn bed in en kan me nu al verheugen op de blije koppies die ik over pak’em beet een uurtje zie. Heerlijk, de Sinterklaastijd.