Op zaterdagochtend, zo rond een uur of 11, kun je mij negen van de tien keer met mijn kindjes in de supermarkt vinden. Ik probeer expres niet veel later te komen, want zo rond een uur of twee is het chaos in die supermarkt bij ons omdat op dat tijdstip de halve buurt boodschappen doet. Onze supermarkt heeft verschillende soorten karren en mandjes. Heel handig. Behalve als je kinderen hebt. Dan zou je willen dat de supermarkt alleen maar over 1 soort kar beschikte. Namelijk eentje waar én twee kinderen, én de boodschappen gezamenlijk in passen zonder dat de eerste genoemden de laatste genoemden verpletteren. Helaas is er ook op het gebied van supermarktkarren en mandjes keuze in overvloed en kunnen zich dus verschillende situaties voordoen:

De ideale situatie
Deze situatie komt niet vaak voor, enkel wanneer er nieuwe Lego in het vooruitzicht is wil de ideale situatie voorkomen. In de ideale situatie zit Lyla in het stoeltje en loopt Vinnie braaf mee naast de kar. Maar ja, in de ideale situatie hoefde ik ook niet te werken, had ik een werkster, een tuinman en een zwembad in mijn tuin en was het elke dag zo’n 23 graden buiten. Met zon. Dat geeft maar weer aan hoe uitzonderlijk die ideale situatie is.

De meestvoorkomende situatie
Kind 1 grijpt de kar met het autootje voorop. Dit autootje, in racewagenvorm, maakt dat de kar ongeveer 3 meter lang is. Kind 1 en kind 2 kijken met hun liefste gezicht en vragen of ze wel om de beurt in de auto mogen. En nee, ze gaan er geen ruzie om maken. Moeder trapt er in, pakt de kar en moet nog voordat ze goed en wel de winkel binnen zijn kind 2 van kind 1 af trekken, omdat kind 1 in het autootje zit en kind 2 er boven op wil zitten. Want die wil OOK in het autootje. Zowel kind 1 als kin 2 begint te huilen, en niemand weet meer wat om de beurt betekend. En rent kind 1 weg. En gaat ook kind 2 er vandoor. Moeder rent met een lege, 3 meter lange, autokar de winkel door op zoek naar 2 ontsnapte apen.

De ook-dit-is-niet-zo-handig-situatie
Wanneer er maar 1 kind mee is wil moeder nog wel eens zwichten voor het kleine kinderkarretje. Gezellig. Zo’n moeder met zo’n grote kar en zo’n schattig klein meisje met zo’n kinderkar. Alleen vergeet moeder altijd dat dat schattige kleine meisje zelf wil beslissen wat er in de kar gemieterd wordt. En dus moet de moeder aan het einde van de rit een hele bult overbodige boodschappen zien te lozen in de voordeelbak. Daar valt het niet zo op.

De OMG situatie
In deze situatie hebben beide kinderen een rolmandje meegekregen bij de poort. Lekker makkelijk, want we hoeven toch niet zoveel. Met dat rolmandje zijn kinderen heel wendbaar. En snel. En rennen ze zo met dat mandje achter zich aan de winkel door. Het mandje rolt bij oude oma’s en dikke buurvrouwen over de tenen. Onderweg blijkt altijd dat er meer boodschappen mee moeten dan gepland en moeten beide kinderen een te zwaar mandje voort rollen. Met als gevolg dat de moeder met drie mandjes achter zich aan slepend de winkel door moet.

Ik wacht met smart op de eerste supermarkt met webshop die bezorgd in Groningen. Help!