Zoals je wellicht weet ben ik een beetje chaotisch. Of heb ik het gewoon te druk om alles goed mee te krijgen. Ik denk persoonlijk het laatste, maar daar zijn de meningen geloof ik over verdeeld. Wanneer er iets totaal anders wordt gepland dan normaal, dan krijg ik niet altijd alles goed mee. En dus kan het gebeuren dat een kleuterventje door de schoentjes zijn slofje niet meer ziet….

Gisterochtend, een conversatie tussen Hubby en ik:

“Ja, maar hij moet vanmiddag om 17.00 uur zijn schoentje zetten op school. In zijn pyjama! Ik moet werken, dus doe jij dat?” Snel gooi ik de deur achter me dicht en dirigeer Vinnie op de fiets. Omdat ik tot 18.00 uur werk heb ik de schoolopdracht bij Hubby achtergelaten. Vinnie en ik fietsen naar school. Had ik nou al tegen Hubby gezegt dat hij in zijn pyjama moet, vanavond? Ik weet het niet meer en besluit bij aankomt op mijn werk maar even te bellen. Omdat er bij binnenkomst al tien klanten op de stoep staan vergeet ik helemaal te bellen. Het wordt dus pas 16.00 uur voordat Hubby en ik elkaar weer spreken: “Hij moets vanochtend een schoen mee en moet vanavond een liedje zingen. Ze hebben dus zijn slof gezet vanochtend.” Vertelt een verbaasde Hubby. Hmmm, toch niet helemaal goed begrepen dus. Voor de zekerheid had hij Vinnie maar wel een pyjama aangedaan. Gelukkig maar, want alle kindjes waren in pyjama. Had ik dus iets toch wel goed begrepen.

Vanochtend mocht iedereen in zijn schoentje kijken. Een blik leert Vinne en mij allebei dat zijn gele slofje er niet tussen staat. Ik zie de paniek in zijn ogen. Mijn moeder had vast een flashback gekregen naar die keer dat alle kindjes een kikkertje in hun la hadden behalve zij. Vinnie loopt zoekend tussen de schoentjes door. Gelukkig loopt Juf voorbij. “Vin, zie je je schoentje niet?” Vraagt ze belangstellend. “Hij zoekt zijn slof”, verduidelijk ik zijn zoekactie. “Maar hij heeft een schoentje. Die heeft je man nog meegenomen gisteren.”

Aha, dat verklaard een hoop. Binnen 2 tellen vinden we het schoentje en is Vinnie weer gerustgesteld. Hij geeft een zucht van verlichting. Gelukkig was Sint hem niet vergeten!