De kindjes liggen al 3 avonden laat op bed, en elke ochtend staan ze weer vroeg naast hun mandje te trappelen. Daarom leek het me voor Lyla wel een keertje zinvol om tussen de middag een dutje te doen. Omdat we al lang niet meer in dat ritme zitten is het al ver na 12.00 uur als ik er weer aan denk. Ach, we hoeven Vinnie niet meteen uit school te halen, want die gaat met een vriendje mee dus als ze tot 16.00 uur slaapt is het ook nog prima. Lyla vindt het hele idee trouwens wat minder prima…

“Kom Lylie, jij gaat eventjes op bed. Even bijkomen.”
“Nee Mammie, Lylie niet op bed. Lylie op de bank even lusten.”
“Kom maar Ly, we gaan niet op de bank. Want mammie gaat even stofzuigen en anders kan jij niet slapen.”
“Maar mammie, Lylie niet tapen. Lylie al gloot!”

Deze discussie met mijn kleine meid kan voor eeuwig doorgaan, maar niet vandaag. Ik mik de kleine meid in brandweergreep over mijn schouder en til haar naar haar bedje. “Wil je in jouw bed of in Vinnie’s bed kleine?” Vraag ik haar. “In mij bed! Ikke printes in printessebed.” En binnen 3 minuten ligt mijn kleine glote Lylie plintes te tukken als een grote.

#Welterustenkleinemeid