Okay, nog eentje dan. Over de Sint. Want die maakte het wel heel bont vandaag! Onderweg van huis naar oma kwamen Lyla en ik hem niet één, niet twee, maar liefst vier keer tegen! En daardoor raakte die arme Lyla helemaal in de war.

Elke woensdagochtend fietsen Lylaatje en ik zo’n dertig minuten dwars door de stad. We zien van alles op onze wekelijkse wereldreis. En dat het vandaag 5 december is, dat hebben we geweten! Onze route begint achter in Beijum, bij Vinnie’s school. Terwijl het schoolplein vol staat met kindjes die wachten op Sinterklaas en Zwarte Piet, springen wij snel op de fiets. Nog net vangen we een glimp op van de Sint, die onder luid gejuich het schoolplein op wordt begeleid door een stel dansende Pieten. “Doeg Sint!” Zwaait Lyla de goedheiligman na.

Onze weg vervolgt zich over de Korrewegbrug richting de Korreweg. We sjeezen langs het Karrepad en opeens begint Lyla te roepen. “Mama, Sinterklaas! Sinterklaas!” Ik kijk over mijn schouder en zie ook daar een Sinterklaas met Pietenbende het schoolplein op stappen. “Ja Lytje, die Sint heeft het maar druk vandaag.” Licht ik het bezoek van de Sint toe. Het is druk op de weg, veel moeders met kinderen banen zich een weg over het fietspad, al dan niet met bakfiets of fietskar. Op de grote klok van de Sionkerk zie ik dat het al kwart voor 9 is geweest, 9 uur op kantoor gaan we dus niet redden. Als we de hoek omscheuren van de Akkerstraat richting de Tuinbouwstraat zie ik de derde Sint van de dag aankomen bij een kinderdagverblijf.  En Lyla ziet hem ook. Ik ga iets langzamer fietsen, zodat ze de goedheiligman ook eens fatsoenlijk van dichtbij kan zien op deze 5 december. “Sint, Sint!” Roept ze enthousiast. En zowel de Sint als zijn twee Pieten zwaaien vrolijk terug. Ze klapt in haar handjes van plezier.

We zijn inmiddels op 2 /3 van onze route en schieten snel onder het  spoor door richting Selwerd. Omdat mijn schoonmoeder onlangs zo’n 800 meter verderop is verhuist moeten we onze weg een beetje aanpassen. We fietsen langs onze laatste school van de dag, en ja hoor, ook die school wordt vereerd met een bezoek van Sint Nicolaas. Lyla snapt er niets meer van, aan haar twijfelende “Sint?” te horen. Ik denk dat ik voor volgend jaar alvast mijn Hulp-Sinterklazen-verhaal in elkaar moet gaan flanzen.

Tot volgend jaar Sinterklaas!