Tot vorig jaar wilde ik niets weten van kunstkerstbomen. Die kwamen er in huize Waterman niet in! Elk jaar zochten we direct na Sinterklaas naar een leuk kerstboompje bij de plaatselijke bouwmarkt. De ene keer een grote, de andere keer juist weer een kleinere. Maar groot of klein, het blijft een gezeul met zo´n onding, om er vervolgens thuis achter te komen dat de pot waar ´ie in moet een scheur heeft. Of helemaal verdwenen is. En dan staat dat kerstboompje eerst een halve week zijn naalden te verliezen in de gang, voordat we er aan toe komen om een nieuwe pot te kopen. Meestal vinden we de oude pot terug, als we de nieuwe net hebben gekocht.

Meestal staat zo´n echt`\ boompje scheef. Vaak heeft ´ie in ieder geval 1 lelijke kant, en met een beetje geluk ook 1 mooie kant. Ik kan me een aantal jaren herinneren dat we niet goed hadden opgelet bij de koop en dat we een kerstboom met alleen maar lelijke kanten hadden. Met een scheve top. Typische gevalletje van `beetje jammer`.

Vorig jaar gingen we overstag en kochten we een neppert. Lekker groot, van 1.80m, en lekker vol. Met een rechte top. We moesten even oefenen met het opzetten, maar als je dat eenmaal snapt dan kan een kind de was doen. En dus hadden we er dit jaar voor het eerst echt profijt van dat we een kunstkerstboom hebben. We haalden hem van zolder en binnen een half uurtje stond hij op. Lichtjes er in, ballen er bij. En klaar is kees.

Ik ben overtuigd. Lang leve de kunstkerstboom!