Stille nacht, heilige nacht

Vorig jaar zomer, 2011. Mijn opa werd 93 jaar. Terwijl hij de laatste jaren vaker aangaf het idee te hebben dat hij niet ouder zou worden dan 92, viert hij toch zijn 93ste verjaardag. Met een klein beetje spanning leven we naar de dag van zijn verjaardag toe. Zou het waar zijn? Dat hij niet ouder werd dan 92? Hij was oud, maar kwiek. Stond in deze zomer nog voorzichtig een balletje te trappen met mijn neefje tijdens een familie picknick. Niemand is er nog aan toe dat hij er tussen uit knijpt, dus als hij op 18 juli 93 kaarsjes kan uit blazen halen wij opgelucht adem. Toch heeft hij het steeds vaker over een naderend einde. Hij heeft daar vrede mee. Mijn oma is in 2010 overleden en hij wilde graag naar haar toe. Toch vond hij het ook wel spannend, ondanks zijn rotsvaste geloof in god. Terwijl de mussen van het dak vielen van de hitte vroeg hij mijn oom’s en tantes om tijdens zijn begrafenis “Stille nacht, heilige nacht” te draaien.

Vorig jaar, 20 december 2011. Mijn opa is moe. Mijn opa is op. Hij wil niet meer en hij heeft het alleen nog maar heel koud. Zijn lijf doet pijn, elke aanraking is eigenlijk te veel. Met een wollen muts op ligt hij op bed. Hij eet en drinkt nauwelijk nog, maar lijkt zich wel bewust van de familie waarmee hij omringt is. Elke dag komen we, soms om de beurt, soms in groepjes. Hij is niet alleen. We zijn met zoveel, en kunnen steun en verdriet delen. Zou het zover zijn? Moeten we afscheid gaan nemen van onze pater familias? Het gevoel van “Ga maar lieve opa” wisselt af met “blijf je alsjeblieft nog even bij ons?”

Vorig jaar, vroeg in de ochtend op 2de kerstdag 2011. Telefoon. Mijn opa is in de nacht van 1ste op 2de kerstdag overleden terwijl mijn moeder en tante bij hem waren. Heel stilletjes kneep hij er tussen uit, om aan de andere kant van de tunnel, in het licht, mijn Oma en Nichtje Linda te zien staan. We zijn verdrietig. We zijn opgelucht. We zijn tevreden. Hij is lang bij ons geweest. Heeft alle klein- en achterkleinkinderen goed leren kennen. Hij was onze rots in de branding, en kijk nu vanuit de hemel op ons neer. Op zijn begrafenis draaien we Stille Nacht, Heilige nacht. Precies zoals hij het  ons in de zomer heeft gevraagd.