“Ikke ook mee naar het feestje!” Roept Lyla als ze door krijgt dat we naar de verjaardag van een vriend gaan. Ze trekt haar jasje van de kapstok en plukt haar schoentjes uit de kast. “Ikke ook mee, ikke ook mee!” Zoals ik al eerder vertelde houden mijn twee druiven van feestjes. Over waar taart, slingers en hapjes zijn zij van de partij. En dus ook vandaag.

Tjeerd werd vandaag 30. We kennen elkaar van vroeger, uit de kleuterklas. Op dag 3 liepen we samen naar buiten, waarna hij tegen zijn vader zei: “Kijk pap, op die ben ik verliefd.” Mijn moeder keek nog achter ons of er een ander kindje stond, toen hij naar mij wees. Maar nee, hij bedoelde echt mij. Mijn moeder knikte wat naar zijn vader en zo werd er een langdurige vriendschap tussen onze families geboren.

Onze zusjes werden vriendinnen, en waren samen bruidsmeisje op mijn bruiloft. We gingen een aantal keren samen op vakantie en vierden talloze feestjes samen. De afgelopen jaren is het wegens drukte wat verwaterd tussen ons, maar toen ik de uitnodiging kreeg voor zijn “Ik word 30!” feestje leek het me een goede gelegenheid om de banden weer eens wat aan te halen. En zo stapte ik met kinderen en echtgenoot de van Sijsenstraat binnen.

Hij vond het erg leuk dat we er waren en het feestje werd gevierd zoals we niet anders gewend zijn. Mijn zusje voor de kachel, zijn zusje in de Be(r)diening, zijn moeder die de hapjes had gemaakt, zijn vader die het gezelschap vermaakte, mijn moeder die zich mingelde in de gesprekken, mijn vader die pas later aansloot wegens voetbalverplichtingen, ik in de buurt van de hapjestafel en Ernst die precies te laat arriveerde.

Lieve vriend, gefeliciTjeerd!

#nogacht