Ode aan mijn jongste
“Lylaatje, ga eens dansen?” Ritmisch swingt ze door de kamer. Haar armpjes gaan wild door de lucht en ze troeft zelfs Beyonce af met haar hippe dance moves. Lylaatje wordt groot. Ze is een echte dame. Ik verbaas me er regelmatig over. Ze wil zelf bepalen wat ze aan doet, draagt mijn kettingen als ze er zin in heeft en belt met mijn telefoon naar haar imaginary friends. Als ze ’s ochtends wakker wordt jammert ze: “uit, uit”. En als er niet snel genoeg iemand komt roept ze: “MAMA, UIT!” Ze zingt, voert gesprekken met haar broer en leest zelf … Lees verder Ode aan mijn jongste