Tranen
Dikke tranen op de trap. Groot verdriet, onverklaarbaar. Het enige wat ik had gezegd was: “Doe je jas nou even aan.” Waarop zij stuurs de andere kant op had gekeken. En stuurs werd boos en boos werd verdrietig. Haar vader … Lees verder Tranen
Tag: Lyla
Indruk maken
Gistermiddag kreeg ik een officieel verzoek. Van mijn dochter. Nog net niet in drievoud, waarschijnlijk omdat ze nog niet kan schrijven. Of ik alsjeblieft de zolder wilde opruimen. Omdat de zolder bij ons een ruimte is waar niemand ooit komt … Lees verder Indruk maken
Kleine meisjes worden groot
Vandaag vier jaar geleden, zat ik ook op de bank. Met een enorme dikke bolle buik. Niet kunnen vermoeden dat voor het ochtendgloren een nieuw meisje mijn liefste vriendinnetje zou worden. Lyla kwam in sneltreinvaart. Aan het einde van de … Lees verder Kleine meisjes worden groot
SuperMama
‘Vin? Moet je naar de WC?’ ‘Nee hoor mama, nee hoor.’ ….. ‘Huh? Ik moet wel naar de wc! Hoe kan het dat jij dat altijd weet?!’ De grote man rent van zijn stoeltje, waar hij zojuist nog bijna van … Lees verder SuperMama
Ge-lo-te Lyla
Lyla is al een ge-lo-te meid, al zegt ze het zelf. Ze klimt op krukjes om dingen te pakken en wil zelluf haar bordje uit de kast vissen. Lyla haar oortjes werken niet zo goed, te merken aan de weinige actie die ze geeft nadat ik haar heb gevraagd iets te doen, totdat ik zelf stiekem een koekje uit een trommel probeer te pakken. Dan hoort ze dat natuurlijk wel. Lylaatje wil ook graag naar school, net al ‘glote Pinnie’, maar helaas moet ze nog even wachten. Thuis oefent ze dus alvast maar veelvuldig met tekenen en kleuren. Op het … Lees verder Ge-lo-te Lyla
Insomnia
Blote pootjes op de gang richting mijn deur. De deur gaat open. Lyla: “Boeh!” Mama: “Kind, het is 1 uur, ga nog even slapen please.” Lyla: “Mamaaaaaaa!” Mama: “Lyla, serieus, het is 1 uur. Doedoetijd.” Lyla: Otay mama, Lyla dudu…. Bij mama?” Mama: “Nee mop, in je eigen bedje jij. Kom maar, ik leg je er wel weer in.” Ik schiet snel weer in bed. Weer blote pootjes op de gang richting mijn deur. Lyla: “Mama?” Mama: “Wat is er Ly?” Lyla: “Jij dudu?” Mama: “Ja meisje, ik moet slapen. Ik moet weer werken morgen. Dus laat mama maar slapen.” Lyla: “Nee … Lees verder Insomnia
Op ontdekkingstocht
“Lyla, waar ben je?” Geen antwoord “Meneer, heeft u mijn dochterje ergens gezien?” vraag ik de beveiliger. “Nee,” is zijn antwoord, “maar ik ben ook een tijdje in gesprek geweest net.” Ik ben bij de Ikea. De winkel is nog dicht maar het restaurant is al open. Omdat Lylaatje niet veel langer dan 5 minuten stil op een stoeltje kan zitten mocht ze een beetje rondlopen. Dat was voor de bestwil van een ieder die die ochtend bij de Ikea was, want dat Lyla niet stil op haar stoeltje zat was redelijk een understatement. Geen zin had ze, om te … Lees verder Op ontdekkingstocht
Vrij zijn
Voor het raam zit een klein meisje. Het meisje kijkt naar de tuin, de bomen en de vogels. Ze vraagt zich af wat er achter die tuin zit. Wat er te vinden is achter het hek. Het meisje is een nieuwsgierig poppetje dat graag buiten loopt. Ze wil de wijde wereld in, maar omdat ze nog zo klein is houdt haar mama aldoor haar handje vast. Haar mama is erg zuinig op het kleine meisje. Heel soms lukt het het kleine meisje om voor een paar seconden te ontsnappen. Ze rent er zo snel als haar kleine beentjes haar kunnen … Lees verder Vrij zijn
Toen mama nog een held kon zijn
Vroeger was het heel bijzonder als je een kleurplaat kreeg. Meestal moest je het doen met een kleurboek, maar als de kleuterjuf een kleurplaat had gekopieerd, en die kreeg je mee naar huis, dan was dat wel echt een trofee. In die tijd telde je ook nog mee als je vader op het werk een berg kleurplaten kon kopiëren die je dan uit kon delen met je verjaardag. Of nog beter, zomaar! Tegenwoordig gaat het iets anders. Ik schets even de situatie zoals die vanochtend plaatsvond in onze woonkamer: “Mama, wij vervelen ons een pletter…” Vinnie valt van ellende bijna … Lees verder Toen mama nog een held kon zijn
Is er een tolk in de zaal?
“Mama?” Mijn kleinste druif leert een beetje praten en vraagt daarom graag om aandacht. “Mama, dlie gtoto aaj knaput, Jijja kwene make!” Twee donkerbruine ogen kijken me vol verwachting aan. Op dit soort momenten weet ik niet zeker of mijn kleine meid wel Nederlands praat. Het klinkt als Zweeds, of misschien wel Russisch. Ik bedoel, ik doe mijn best, maar ik kan er dus echt niets van maken. “Ze zegt dat de haar knuffel Aap kapot is en dat ze hem wil maken”, klinkt het met een zucht uit de woonkamer. “Dat snap je toch wel!” Op de een of andere … Lees verder Is er een tolk in de zaal?
Dat doet ´ie anders nooit hoor!
Ken je die reclame nog? Van die grote hond die dat kleine hondje op eet, waarop de eigenaar zegt: “Dat doet ‘ie anders nooit hoor!” Het doet me denken aan hoe moeders onderling doen over hun eigen kroost. Want ‘zo doen ze anders nooit hoor!’ Wat ik nog irritanter vind is als andere moeders zeggen ‘dat doet die van mij nooit!’ Want daar geloof ik dus geen barst van. Heb je ooit gehoord van kids die elke dag braaf hun eten oppeuzelen terwijl ze gebruik maken van een volledige bestekset? Nee? Ik ook niet. Heb je ooit gehoord kinderen die … Lees verder Dat doet ´ie anders nooit hoor!
Ode aan mijn jongste
“Lylaatje, ga eens dansen?” Ritmisch swingt ze door de kamer. Haar armpjes gaan wild door de lucht en ze troeft zelfs Beyonce af met haar hippe dance moves. Lylaatje wordt groot. Ze is een echte dame. Ik verbaas me er regelmatig over. Ze wil zelf bepalen wat ze aan doet, draagt mijn kettingen als ze er zin in heeft en belt met mijn telefoon naar haar imaginary friends. Als ze ’s ochtends wakker wordt jammert ze: “uit, uit”. En als er niet snel genoeg iemand komt roept ze: “MAMA, UIT!” Ze zingt, voert gesprekken met haar broer en leest zelf … Lees verder Ode aan mijn jongste
